Do najczęściej spotykanych objawów klinicznych związanych z obecnością przeciwciał anty-ku należą: zapalenie mięśni, zapalenie stawów, objaw Raynauda czy zmiany skórne pod postacią sklerodaktylii, znacznie rzadziej stwierdza się zajęcie płuc czy nerek

Katastrofalny zespół antyfosfolipidowy jest najgroźniejszą postacią zespołu antyfosfolipidowego, charakteryzującą się szybko powstającą zakrzepicą w małych naczyniach wielu narządów i wykrzepianiem wewnątrznaczyniowym, małopłytkowością i niedokrwistością hemolityczną.

Zapalenia naczyń w chorobach autoimmunologicznych są ważnymi przyczynami wtórnych bólów głowy. W artykule omówiono częstość występowania bólów głowy w pierwotnych i wtórnych zapaleniach naczyń ośrodkowego układu nerwowego.

Leczenie uzdrowiskowe, to rodzaj terapii, której istotą jest stosowanie różnorodnych bodźców fizykalnych działających bodźcowo na organizm pacjenta, w celu osiągnięcia określonych korzystnych efektów terapeutycznych.

Wydaje się, że liczba pacjentów ze zmianami zwyrodnieniowymi zarówno kręgosłupa, jak też stawów obwodowych będzie w najbliższych latach szybko wzrastać, co wiąże się m.in. ze starzeniem się populacji i niekorzystnymi zmianami stylu życia, szczególnie zmniejszeniem aktywności fizycznej. Ocenia się, że objawowa choroba zwyrodnieniowa stawów dotyczy obecnie ok. 8 mln Polaków (1).

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są najczęściej stosowanymi lekami nie tylko w terapii bólu, ale również w praktyce klinicznej. Aby maksymalizować korzyści terapeutyczne i minimalizować ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, należy zdać sobie sprawę, że wybór NLPZ nie może być przypadkowy i musi uwzględniać nie tylko główny mechanizm działania, jakim jest hamowanie aktywności cyklooksygenazy, ale także efekty pozacyklooksygenazowe oraz indywidualnie oszacowane ryzyko wystąpienia polekowych działań niepożądanych

Pierwszy pełny opis zapalenia naczyń, nazwanego później ziarniniakowatością Wegenera (lub ziarniniakiem Wegenera) pochodzi z 1936 roku. Jest to choroba charakteryzująca się występowaniem martwiczych zapaleń drobnych naczyń żylnych i tętniczych z wytwarzaniem około- i wewnątrznaczyniowych ziarniniaków w wielu narządach, szczególnie w obrębie górnych dróg oddechowych, płuc i nerek.

Choroba Takayasu jest przewlekłym zapaleniem naczyń dotyczącym tętnicy głównej, czyli aorty i jej dużych odgałęzień, rzadziej obejmująca tętnicę płucną i tętnice wieńcowe. Choroba zawdzięcza nazwę japońskiemu okuliście, profesorowi na Uniwersytecie w Kanazawa - Mokito Takayasu, który w 1908 roku opisał zmiany na dnie oka u dwóch kobiet z brakiem tętna na tętnicy promieniowej.

Zapalenie naczyń to grupa chorób wielonarządowych lub ograniczonych do jednego narządu, których cechą wspólną są morfologiczne zmiany wskazujące na zapalenie ściany naczyń krwionośnych. Prowadzą one do wystąpienia objawów i zmian klinicznych zależnych od rodzaju zajętego naczynia, stopnia zwężenia jego światła wywołującego niedokrwienie i uszkodzenie zaopatrywanych w krew tkanek, a także rozległości, nasilenia i czasu trwania procesu zapalnego.

Miopatie to bardzo duża grupa chorób o różnych przyczynach i patomechanizmach (1), w której ważną podgrupą są choroby metaboliczne. Nauka o metabolicznych chorobach mięśni jest stosunkowo młodą dziedziną medycyny. Pierwszy opis miopatii (niedobór miofosforylazy) pochodzi z 1951 roku, a pierwsze defekty enzymatyczne zostały rozpoznane w roku 1959.